Podstawy geopolityki i geostrategii

Bezpieczeństwo wewnętrzne

Ogólnoakademicki

niestacjonarne

Pierwszy stopień

2

3

GODZINY ZAJĘĆ (WG PLANU STUDIÓW)

WYKŁADY: 40

ĆWICZENIA: 40

PRACA SAMODZIELNA: 70

SUMA GODZIN: 150

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA PRZEDMIOTU 6

Problematyka zajęć z geopolityki i geostrategii ma na celu zapoznanie studentów z najważniejszymi globalnymi teoriami geopolitycznymi oraz ze współczesną sytuacją geopolityczną różnych regionów świata, zarówno w ujęciu regionalnym jak i globalnym. Problematyka zajęć wpisuje się w studia regionalne i współczesne trendy geopolityczne, geostrategiczne i globalistyczne.

Wprowadzenie pojęć geopolityka i geostrategia oraz przedstawienie najważniejszych autorów i ich teorii. Zapoznanie z początkami geopolityki na przełomie XIX i XX wieku (Ratzel, Mahan, Kjellén). Rozwój geopolityki w I połowie XX wieku (Mackinder, Haushofer, Spykman). Świat jako Wielka Szachownica - geopolityka amerykańska końca XX - początku XXI stulecia.(Brzeziński, Mearsheimer). Koniec historii czy zderzenie cywilizacji (Fukuyama, Huntington). Próby emancypacji Europy (Todt, Schlögel, Cooper). Eurazja i Turan - globalna polityka według Rosjan (Trubieckoj, Gumilow, Dugin, Panarin) i Polaków (Koneczny). Wejście smoka – geopolityka Chin. Subkontynent – geopolityka Indii. Czarnomorska forteca - geopolityka Ukrainy. Geopolityka Litwy i Białorusi. Pionierzy polskiej geopolityki (Żebrowski, Nałkowski, Romer, Wakar). Współczesna geopolityka polska (Moczulski, Sykulski, Bartkowiak). Międzymorze czy Trójmorze.

Czaputowicz: Teorie stosunków międzynarodowych

Lach Z., Skrzyp J., Geopolityka i geostrategia

Bartosiak Jacek, Rzeczpospolita między lądem a morzem. O wojnie i pokoju, Zona Zero, 2018.

Brzeziński Zbigniew, Wielka szachownica, Warszawa 1999.

Eberhardt Piotr, Twórcy polskiej geopolityki, Kraków 2006.

Eberhardt Piotr, Rozwój światowej myśli geopolitycznej. Wybrane zagadnienia, Warszawa 2016.

Eberhardt Piotr, Słowiańska geopolityka, Kraków 2017.

Jean Carlo, Geopolityka, Wrocław i in., wyd. pierwsze (dodruk) 2007.

Diec Józef, Cywilizacje bez okien. Teoria Mikołaja Danilewskiego i późniejsze koncepcje monadycznych formacji socjokulturowych, Kraków 2002.

Huntington Samuel, Zderzenie cywilizacji i nowy kształt ładu światowego, różne wydania.

Moczulski Leszek, Geopolityka. Potęga w czasie i przestrzeni,

Otok Stanisław, Geografia polityczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, różne wydania.

Sykulski Leszek, Geopolityka. Skrypt dla początkujących, Częstochowa 2014.

Lektury uzupełniające:

Bracken Paul, Pożar na Wschodzie, Warszawa 2000.

Brzeziński Zbigniew, Wybór: dominacja czy przywództwo, Kraków 2004.

Chodakiewicz Marek Jan, Międzymorze, Warszawa 2016.

Cooper Robert, Pękanie granic. Porządek i chaos w XXI wieku, Poznań, b. d. w.

Gumilow Lew, Od Rusi do Rosji, różne wydania.

Huntington Samuel, Kim jesteśmy. Wyzwania dla amerykańskiej tożsamości narodowej, Kraków 2007

Kennedy Paul, Mocarstwa świata. Narodziny, rozkwit, upadek. Przemiany gospodarcze i konflikty zbrojne w latach 1500-2000, Warszawa 1994, 1995 (dodruk).

Kennedy Paul, U progu XXI wieku (przymiarka do przyszłości), Kielce, b. d. w.

Kjellén J.R. , Państwo jako żywy organizm i inne teksty, tłum. K. Zmyśliński, T. Zmyśliński, Warszawa 2021.

Moczulski Leszek, Narodziny Międzymorza. Ukształtowanie ojczyzn, powstanie państw oraz układy geopolityczne wschodniej części Europy w późnej starożytności i we wczesnym średniowieczu, Warszawa 2007.

Панарин Александр, Глобальное политическое прогнозирование, Москва 2000.

Wolff-Powęska A., Schulz E., Przestrzeń i polityka w niemieckiej myśli politycznej, [in:] A. Wolff-Powęska, E. Schulz (red.), Przestrzeń i polityka. Z dziejów niemieckiej myśli politycznej, Poznań 2000.

Zderzenie cywilizacji. Sąd nad teorią Samuela Huntingtona, pod. red. P. Marczewskiego i P. Świeżaka, Warszawa 2006.

Ziętek-Wielomska M., Niemiecki sen o imperium, Warszawa 2022.

EK1-student zna i rozumie zależności między podmiotami i przedmiotami bezpieczeństwa wewnętrznego oraz ich otoczeniem.

EK2- student potrafi wykrywać podstawowe trendy i uwarunkowania zachodzących procesów społecznych związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym przez stosowanie metod nauk o bezpieczeństwie.

METODY OCENIANIA:

WYKŁADY: zaliczenie z oceną (3 semestr), egzamin (4 semestr) egzamin, do którego student może podejść pozyskaniu zaliczenia z ćwiczeń

ĆWICZENIA: zaliczenie (3 semestr) zaliczenie z oceną (4 semestr)

WYKŁADY:

NA OCENĘ 2

EK1- Student uzyskuje poniżej 50% maksymalnej liczby punktów z części dotyczącej efektu kształcenia 1 wydzielonej z testu / egzaminu końcowego (pracy pisemnej).

EK2- Student uzyskuje poniżej 50% maksymalnej liczby punktów z części dotyczącej efektu kształcenia 2 wydzielonej z testu / egzaminu końcowego (pracy pisemnej).

NA OCENĘ 3

EK1- Student uzyskuje 50-59% maksymalnej liczby punktów z części dotyczącej efektu kształcenia 1 wydzielonej z testu / egzaminu końcowego (pracy pisemnej).

EK2- Student uzyskuje 50-59% maksymalnej liczby punktów z części dotyczącej efektu kształcenia 2 wydzielonej z testu / egzaminu końcowego (pracy pisemnej).

NA OCENĘ 4

EK1- Student uzyskuje 70-79% maksymalnej liczby punktów z części dotyczącej efektu kształcenia 1 wydzielonej z testu / egzaminu końcowego (pracy pisemnej).

EK2- Student uzyskuje 70-79% maksymalnej liczby punktów z części dotyczącej efektu kształcenia 2 wydzielonej z testu / egzaminu końcowego (pracy pisemnej).

NA OCENĘ 5

EK1- Student uzyskuje powyżej 89% maksymalnej liczby punktów z części dotyczącej efektu kształcenia 1 wydzielonej z testu / egzaminu końcowego (pracy pisemnej).

EK2- Student uzyskuje powyżej 89% maksymalnej liczby punktów z części dotyczącej efektu kształcenia 2 wydzielonej z testu / egzaminu końcowego (pracy pisemnej).

ZALICZENIE ĆWICZEŃ:

NIEZALICZONE

Student nie zalicza wszystkich ćwiczeń związanych z efektami kształcenia EK1 EK2, lub nie oddaje sprawozdań ze wszystkich ćwiczeń lub nie zalicza sprawdzianów (nie otrzymuje średniej ze sprawdzianów wyższej lub równej 3.0.

ZALICZONE

Student zalicza wszystkie ćwiczenia związane z efektami kształcenia EK1 EK2, oddaje wszystkie sprawozdania oraz otrzymuje ocenę średnią z przygotowania do ćwiczeń i ze sprawności realizacji ćwiczeń w zakresie 3.1-5,0.

NA OCENĘ 2

Student nie zalicza wszystkich ćwiczeń związanych z efektami kształcenia EK1 EK2, lub nie oddaje sprawozdań ze wszystkich ćwiczeń lub nie zalicza sprawdzianów (nie otrzymuje średniej ze sprawdzianów wyższej lub równej 3.0.

NA OCENĘ 3

Student zalicza wszystkie ćwiczenia związane z efektami kształcenia EK1, EK2, oddaje wszystkie sprawozdania oraz otrzymuje ocenę średnią z przygotowania do ćwiczeń i ze sprawności realizacji ćwiczeń w zakresie 3.0-3.2

NA OCENĘ 4

Student zalicza wszystkie ćwiczenia związane z efektami kształcenia EK1 EK2, oddaje wszystkie sprawozdania oraz otrzymuje ocenę średnią z przygotowania do ćwiczeń i ze sprawności realizacji ćwiczeń w zakresie 3.8-4.2

NA OCENĘ 5

Student zalicza wszystkie ćwiczenia związane z efektami kształcenia EK1 EK2, oddaje wszystkie sprawozdania oraz otrzymuje ocenę średnią z przygotowania do ćwiczeń i ze sprawności realizacji ćwiczeń w zakresie 4.7-5.0.